Dansende vensters: het nieuwe herkenningsteken van Tilla Theus voor Horw

Het tweede opvallende kenmerk van de gevel is het materiaal. De aluminium gevellosanges van 44x44 zijn fascinerend. Ze doen de omgeving en de sfeer vermoeden, waarin ze dit gedrag weergeven. In natuureloxaal tekenen de wolken en hun bewegingen zich af. Een ander accent plaatsen de uitspringende randen. Uitgaande van de entree, waarvoor een thema moest worden bedacht, schroeven de gevels zich omhoog – tot aan het dak dat een eenheid vormt met de gevel. De losanges bieden de gevel structuur. 

"Wij ontwerpen en realiseren onze bouwwerken op grond van de plaats met zijn maatgevende betekenis en in harmonie met de behoeften van de opdrachtgevers", licht de vele malen bekroonde Zwitserse architecte toe. Wanneer dat lukt, zou een gebouw noch op een andere locatie noch in een andere stad op zijn plaats zijn. Iedere nieuwe opdracht vormt een nieuwe uitdaging. Naast de competentie en de ervaring is voor Tilla Theus uiteindelijk het harde werken van belang voor het succes: "Werken, werken, werken, herzien en opnieuw herzien." Na de eerste ideeën volgen de doorontwikkeling, de controle van de deugdelijkheid in de praktijk en de correcties. "Nieuwbouw is reconstructie", beschrijft ze nuchter het proces. 

Voor de implementatie waren Martin Amstutz en zijn medewerkers van het afdichtingsbedrijf Durrer AG verantwoordelijk. Er moesten op de gevel van 3100 m2 met 352 vensters 17.000 losanges worden gemonteerd. Het uitgangspunt was de doeltreffende planning, vertelt professional Amstutz. De implementatie begon eerst met vier, toen met acht, op piektijden met 16 personen op de bouwplaats. Het inmeten van de onderconstructie, het monteren van consoles, hoeken en de warmte-isolatie duurde lang en pas bij de montage van de vensterkozijnen werd de eerste grote mijlpaal bereikt. Iedere professional had een precieze doelstelling en iedereen kreeg zijn briefing. Een verdieping, een zijde, een dag was de formule. Het aanknopingspunt was een imaginaire lijn in verticale richting. Deze zorgde voor zekerheid. "De gevel van een huis is als het gezicht van een mens", licht Amstutz toe. "Het leeft, wordt door iedereen ander geïnterpreteerd, wij ontwikkelen ons, krijgen rimpels. Met een gevel gebeurt precies hetzelfde." 

Voordat de losanges van Prefa konden worden gemonteerd, werd het dubbel omega met Würth-nieten bevestigd die perfect passen voor de onderconstructie en de gevel. Zo werd een prototype ontwikkeld, waarmee de eerste ervaringen werden opgedaan. Nadat de basis was gelegd, zijn de professionals met het monteren van de losanges van onderaf begonnen en werkten toen de hoogte in. "Vele uitdagingen kom je pas op locatie tegen; ondanks de intensieve planning", benadrukt Martin Amstutz die veel tijd met zijn team bij het project doorbracht om ad-hoc de optredende problemen op te lossen en de werkmethode te optimaliseren.